De Ontgoocheling


Europa


Weet u wat onze vijand ons kan leren
Te kijken naar de kracht die in ons zat
Verborgen, weliswaar, maar niemand had
En heeft zich ooit bevrijd van het creëren .

Noem mij vijandelijke topdesigners
Of auto-industrie of één groot merk
Een techgigant, een hedendaags kunstwerk
Een filosoof met meer dan drie oneliners

Hij kan ons oude hulpbronnen verkopen
En chaos als een nieuw exportproduct
Maar nijdig weet hij dat het hem niet lukt
De drang van ons tot scheppen weg te slopen

De leus hoor ik nog van mijn oude opa:
De vrijste geesten komen uit Europa


26-04-2025



De Ziel


Zij heeft gelijk, wij waren te inhalig,
Inhaligheid heeft zo haar eigen prijs,
Bedreigt en krijgt ons heimelijkerwijs;
Met opgekropte wrok laat zij rampzalig
Ons weten van haar weergaloze waarde
Daar heersend waar de zon niet ondergaat,
De geest van ons komt om, haar ziel doorstaat
De eindigheid van de bezwaarde aarde.

Zij zal ver zwerven langs de vale sterren,
Verdwalen - aan het eind doolt het begin;
Van haat valt niet te houden, net zo min
Voor hoop niet valt te vrezen voor zoverre
Zij niet verlangt het leven na te streven
Dat haar op aarde niet meer is gegeven.


24-12-2024



Moskou, Moskou…


Moskou, Moskou met jouw diepe graven,
Dieper dan de diepste oceaan,
Donkerder dan zwart kan zijn – voortaan
Zal geen ziel zich aan jouw luister laven.

Moskou, Moskou door jou zijn spelonken
Afgezet voor nader onderzoek
– Zonder einde – even om de hoek
Wordt de waarheid driemaal weg geklonken.

Ik heb ook de waarheid niet in pacht,
Ik kan ook geen toekomsten voorspellen,
Ik zal jou geen wijsheden vertellen,
Maar ik zeg jou eenmaal fluisterzacht:
'Mocht je mij er nogmaals in gaan luizen,
Dan bezwijken al jouw hoge huizen.'


19 april 2024



De Zee van Azov


Had jij niet een jeugdvriend in Marioepol -
Eén of twee of vijf of velen meer?
Had jij niet hun lief en leed, maar hoe vol
Was jij daarvan en ben jij nu weer?

Nu de één gestopt is met het spelen;
Vingers zijn te koud voor het klavier -
En de ander jou niet kan vervelen,
Met zijn scherpte tegen jouw geklier...

Nu is het aan jou, je kan het stoppen,
Draai die knop in kop om - maak het leeg!
Laat het jou en and'ren niet verkroppen,
Dat wat jou verkrachtte en verkreeg!

Kus het lief en leed der vrienden of
Loop rechtuit de Zee in van Azov!


14 maart 2022



Mijn beste…


Sterren, sterren aan de hemel
Boven Rusland's hospitaal.
Kakkerlakken, het gewemel
Gaat langs lakens door mijn zaal.

Niet dat mij dat wat kan deren,
'k Ben hier weg als 't virus tiert.
Maar die anderen creperen,
Als de dood zijn feesten viert.

Kuch, ik kuch wat koorts eruit en
Kleef me aan het klamme bed,
Strijd om medicijn en spuit en
Sta weer op, ik ga gered

Langs wat zalen – open deuren –
Zie ze liggen koud als steen,
De overleden lichaamsgeuren
Rook ik op en ging snel heen.

Vlucht – ik vlucht – ga naar het westen!
'´t Ziekenhuis uit, draai niet om!
Achter laat ik jou – Mijn beste
Lijk – je draait je nooit meer om.


Moskou 1998

1988 - Voor een Russische film (Pyshka) op het strand van Liepaja in Letland